วันศุกร์ที่ 22 เมษายน ค.ศ. 2022

ร่างกายของฉันถูกแยกร้างออกจากกัน

ข้อความจากพระเจ้าแก่วาเลนติน่า ปาปากนา ในซิดนีย์ ออสเตรเลีย

เช้าวันนี้เมื่อฉันกำลังทำภารกิจการประคับประคอง พระทัยของฉันถูกพาไปยังที่แห่งหนึ่งซึ่งฉันไม่เคยเห็นมาก่อนโดยมีเทวดาพาที

เทวดาบอกว่า “พระเจ้าแม่ต้องการให้คุณเป็นสักขีผู้ชมสิ่งที่คุณไม่เคยได้รับรู้มาแล้ว”

ทันใดนั้นเราก็พบตัวเองอยู่ในหอศิลป์ และหน้าหนึ่งของเรามีอาคารใหญ่ซึ่งเหมือนคลังสินค้า ฉันสามารถเห็นคนหลายคนกำลังกระทำการเคลื่อนไหวรอบๆ หอศิลป์นี้ ในช่วงแรกฉันเชื่อว่าที่แห่งนี้เป็นสถานที่ใดในปุ๊กยู แต่ไม่ใช่

ทันทีเทวดาและฉันหยุดลงเมื่อเรามองเห็นผู้ชายตัดกิ่งไม้จากต้นไม้ ต้นไม้มีความสูงปานกลาง ขนาดใหญ่ของพุ่มไม้อีกหลังหนึ่ง และมีกิ่งไม้จำนวนมหาศาลที่ผลิตผลไม้สีเข้ม ฉันคิดว่าจะชอบลองทดลองรสชาติของผลไม้

ทันทีเทวดาบอกว่า “ไม่! ไม่ต้องกินอาหารนี้! ผลไม้นี้มีรสขม”

เมื่อผู้ชายตัดกิ่งไม้ด้วยกระสุนที่คมมาก คนเริ่มเก็บตัวกันอย่างช้าๆ รอบต้นไม้ พวกเขาเริ่มจับกิ่งไม้ซึ่งมีความหนาขึ้น และมีหลายคนพวกเขาบรรทุกกิ่งไม้ที่ถูกตัดใหม่และโยนลงไปในทางเข้าหอศิลป์ข้างๆ ที่ดูเหมือนคลังสินค้าเพื่อการกำจัดและปรับปรุงซ้ำของกิ่งไม้นี้

ทันใดนั้นพระเจ้านักบุญเยซัสก็มาเป็นส่วนหนึ่งกับคนทั้งหมด เขามาในรูปลักษณ์เด็กชายอายุประมาณหกรปีถึงเจ็ดปี และเขาร้องไห้และคำร้องว่าเมื่อเห็นสิ่งที่เกิดขึ้นกับต้นไม้นี้

พระองค์บอกคนทั้งหมดว่า “ไม่! ไม่ต้องตัดพวกนี้! ไม่ต้องตัดและโยนออกไป! คุณทำให้ฉันเจ็บปวด ฉันรู้สึกว่าร่างกายของฉันถูกแยกร้างออกจากกัน”

พระองค์คำร้องว่า “ฉันต้องการความเป็นหนึ่งเดียว เพื่อให้ทุกคนอยู่ด้วยกัน ไม่ใช่การแบ่งแยกระหว่างกัน นี่คือสถานที่ของฉัน”

“ฉันก่อตั้งศรัทธาเพียงหนึ่ง ศรัทธาทั้งหมดในวันอีสเตอร์ คือสถานที่แห่งนี้ หากเป็นเช่นนั้น คุณจะรักษารอยแผลและร่างกายของฉัน ฉันต้องการความเป็นหนึ่งเดียว เมื่อมีความเป็นหนึ่งเดียวนั้นฉันจึงสามารถหาเยียวยได้” พระองค์คำร้อง

ต้นไม้แทนตัวของพระเจ้าและกิ่งไม้นี้แทนสถานที่แห่งนี้และคนทั้งหมด

เมื่อฉันชมภาพเห็นอย่างนั้น พระเจ้านักบุญเยซัสให้ฉันเข้าใจว่าสำหรับพระองค์เป็นสิ่งเจ็บปวดมาก ฉันได้ยินเสียงร้องไหว้ของพระองค์เพราะพวกเขาตัดแขนและเท้าของพระองค์ออกจากร่างกายศักดิ์สิทธิ์ของพระองค์ พวกเขาทำให้ร่างกายศักดิ์สิทธิ์ของพระองค์ถูกแยกร้างออกจากกัน

ฉันไม่เคยเห็นพระเจ้านักบุญเยซัสคำร้องอย่างนี้มาก่อน พระองค์คำร้องเสียงดังขึ้นเรื่อยๆ “ไม่! ไม่ต้องตัดพวกนั้น! ไม่ต่อโยนออกไป”

พระเจ้านักบุญเยซัสมาเป็นเด็กเล็กที่คำร้องและคำร้องมาก พระองค์เจ็บปวดอย่างมหาศาลจากการแบ่งแยกระหว่างสถานที่แห่งนี้ พวกเขาไม่ฟังพระเจ้านักบุญเยซัส พวกเขามีความเห็นว่าไม่ทราบถึงสิ่งที่ทำให้พระองค์เสียใจ ถ้าเพียงพวกเขาสามารถมองเห็นว่าพระองค์ทนทุกข์อย่างไร พวกเขาจะไปเยี่ยงและกลายเป็นหนึ่งเดียวกัน

แหล่งที่มา: ➥ valentina-sydneyseer.com.au